Na kori drveta u porti manastira Sv. Romana pojavile su se šare koje podsećaju na lik čoveka za koga meštani i vernici veruju da je lik Miloša Obilića, koji je po legendi i sazidao manastir i čija majka je u njemu sahranjena.
Manastir Sv. Romana se nalazi između sela Mrmoš i Laćisled na 20 kolometara od Kruševca.
Manastir je obnovljen 90-ih godina a u njemu se sada nalazi samo jedna monahinja, mati Evgenija. Manastir Sv. Romana 29. avgusta proslavlja svoju slavu.
Na dvadesetom kilometru na putu Kruševac-Aleksandrovac nalaze se sela Mrmoš i Laćisled u kojima je prema narodnom predanju rođen i gde su se nalazila utvrđenja slavnog srpskog viteza, junaka Kosovskog boja, Miloša Obilića.
Između ova dva sela nalazi se i Manastirak, manastir Sv. Romana, koji je zadužbina Miloša Obilića ali i ostaci tvrđave u Laćisledu poznatije u narodu kao Milošev grad.
Podatak gotovo potpuno nepoznat javnosti u Srbiji, a da je reč o bilo kakvoj drugoj zemlji manastir i tvrđava najslavnijeg viteza bili bi glavna turistička atrakcija.
U našoj zemlji, do manastira vodi zemljani put preko imrovizovanog mosta koji van letnje sezone poplavi reka. Dok Englezi prekopavaju svoje ostrvo da bi pokušali da pronađu mitski Kamelot i dokažu postojanje kralja Artura, do Miloševog grada u Srbiji je gotovo nemoguće doći jer je put zarastao u šiblje.
Podaci o ovom svetom mestu i tvrđavi mogu se naći na malo mesta, u prilozima lokalnih medija i na sajtu Eparhije Kruševačke.
„Po predanju na brdu preko puta manastira, na desnoj obali reke Pepeljuše, a iznad ušća potoka Manastiraka (čije ime nosi istoimena crkvica brvnara), nalazi se tzv. Obla čuka u narodu poznata kao Milošev grad tj. mesto gde je po predanju Miloš (K)Obilić osnovao tvrđavu. Govori se takođe i o Miloševoj majci Grozdani tj. da je ona bila princeza, sestra, ili ćerka cara Dušana.
Miloš je na ovom mestu sazidao grad Gradište, a ispod njega crkvu posvećenu svetom Romanu.
Iznad samog manastira nalazi se mesto poznatije kao Kobiljak gde je Miloš rođen, i da zbog toga nosi prezime Kobilić.
Miloševa crkva, kako se još naziva manastir, bila je svedok strašne tragedije. Srbi su se u
to vreme nosili mišlju da se od Turaka oslobode, što su Turci osetili, pa su pojačali vojsku u Kruševcu i zabranili zborovanje i zavetine, bogomolje a naročito su se bojali bogomolje kod Svetog Romana u Manastiraku.
Tu je tada bilo zabranjeno svako okupljanje. Jednom prilikom na Crkvenu Slavu u Manastirak se sakupila cela Župa.
Ubrzo se videlo da je neki izdajnik dojavio Turcima za srpski skup, pa udariše preko brda na nezaštićeni narod i počeše da biju i ubijaju.
Velika se pogibija desila toga dana, a poginuo je sveštenik koji je toga dana služio Svetu Liturgiju, i pomen Milošu Obiliću.
Priča se da su svešteniku na jednom mestu odsekli dlan, a to se mesto i danas naziva Popov dlan, na drugom mestu su mu odsekli ruku ovo se zove Popova ruka, a mesto gde su odsekli glavu zove se Popova glava.
Nad grobom sveštenika postavljen je kamen, a to se mesto i danas zove Popov grob“, navodi Eparhija Kruševačka.
