Neki od planova vođe Trećeg Rajh za okupaciju Rusije više su nalikovali noćnoj mori nego ljudskoj zamisli.
Hitler je nameravao da pretvori Sovjetski Savez u niz Rajhovih komesarijata čim bi pobedio Crvenu armiju. Moskva bi završila unutar već krštene Reichskommissariat Moskowien. Zigfrid Kaše, nemački ambasador pri satelitskoj državi Hrvatskoj, imenovan je 16. jula 1941. godine za budućeg Reichskommissara, pravog potkralja za područja koja bi obuhvatala severnu i centralnu Rusiju sve do Urala. Kaše je do kraja rata čekao trenutak u kojem bi nemački tenkovi ušli u Kremlj, što se nikada nije dogodilo. Pogubljen je 7. juna 1947. godine nakon što je u Jugoslaviji osuđen za ratne zločine.
Nacistički potkraljevi za Rusiju
Hitler je 16. jula 1941. izneo svoje lične želje po pitanju podele istočnih teritorija koje je stekla Nemačka. Sa Krima bi, zajedno sa velikim zaleđem na severu, koji je pokrivao veći deo južne Ukrajine, bili “deložirani” svi stanovnici. Pored toga, baltičke države, “kolonija Volge” i okrug Baku (kao vojna koncesija) bi takođe pripali Rajhu. Unutar Reichskommissariata Moskowien bi postojao još niz manjih Generalkommissariata. Imenovane su osobe koje bi bile zadužene za upravljanje ovim teritorijama. Strašni Odilo Globocnik, šef SS-a iz Lublina (Poljska), vodio bi Generalkommissariat Sverdlovska.
Vulf-Hajnrih Graf von Heldorf, general SS-a, šef berlinske policije koji je postao bogat
zbog iznuđivanja Jevreja sredinom tridesetih godina, bio je zadužen za porobljavanje i proterivanje stanovnika Jaroslavlja.
Linija A-A
Nacisti su pretpostavljali da Sovjetski Savez ne bi bio u potpunosti poražen vojnim sredstvima, čak i nakon osvajanja glavnog grada i velikih gradova, pa su planirali da stvore “granicu” na tzv. “A-A liniji” (Arhangelsk i Astrahan). Postizanje Hitlerovih podela na tim pozicijama značilo bi da bi najveća zemlja na svetu izgubila 86 odsto naftnih resursa. Nemački tenkisti bi mogli samo da zaustave svoja vozila, izađu i popuše cigaretu. Kako bi se ukinuo proizvodni kapacitet SSSR-a, započela bi strateška kampanja za bombardovanje sa avionima konstruisanim za to.
20.aprila 1943. godine, na svoj rođendan, Hitler je pokazao arhitekti Albertu Spiru skicu koju je lično nacrtao za izgradnju bunkera sa kapacitetom za šest osoba, opremljenog mitraljezima, protivtenkovskim oružjem i bacačima plamenova. Diktator je komentarisao da bi na novoj granici sa ostatkom Rusije trebalo izgraditi stotine sličnih utvrđenja.
Moskva pod vodom
Kada su Nemci krenuli sa Operacijom Tajfun prema Moskvi, Hitler je odlučio da će Moskva, Lenjingrad (današnji Sankt-Peterburg) i Kijev biti razoreni, a njihovih četiri miliona stanovnika istrebljeno kako bi se sprečio nastanak bilo kakvog otpora. Moskva bi bila potopljena nakon otvaranja brane kanala Moskva-Volga. Da li je Hitler planirao da to učini bez prethodne evakuacije stanovništva? Vrlo verovatno.
Za uništenje Moskve je tokom operacije Tajfun zadužen bio Oto Skorceni, “najopasniji čovek u Evropi”, specijalista za posebne operacije koji će 1943. osloboditi Musolinija iz zatočeništva na planini Gran Saso. On je trebalo da postavi dinamite na ključna mesta.
Rusija – “nemačka Indija”
U razgovoru održanom 2. novembra 1942. sa danskim ministrom spoljnih poslova Skaveniusom ministar spoljnih poslova Ribentrop je rekao kako će se azijski deo Rusije nakon osvajanja evropskog dela SSSR-a na kraju pretvoriti u niz “bezazlenih seljačkih republika”. U budućnosti su osvojene teritorije trebalo da kolonizuju nemački doseljenici ili lokalne manjine.
S druge strane, Hitler je naredio da se u budućnosti ne dopusti (niti od strane njegovih naslednika u budućnosti) stvaranje ikakve ruske države istočno od linije A-A. 16. septembra 1941. Hitler je spomenuo Otu Abecu, nemačkom ambasadoru u Parizu, da će sva teritorija istočno od Urala postati “nemačka Indija”.
