Dr Goran Šarić: Osnovni razlog zbog kojih se u u Srbiji ne uči o dinastijama pre Nemanjića je što se tada srpska država prostirala zapadno od Drine. I ne samo zapadno od Drine, već je veliki deo severne Albanije bio naseljen Srbima još pre dolaska Albanaca, a Skadar je dugo vremena bio prestoni grad srpskih vladara. Istoriografija 19. veka sledila je bečko-berlinsku školu, po kojoj ne samo da Sloveni nisu autohtoni na Balkanu, nego ni Srba nije smelo biti ni zapadno od Drine, ni na albanskoj obali.
Još od Karađorđevog ustanka najveća fobija Beča bila je ujedinjenje svih južnih Slovena pod vođstvom Srbije.Vidimo da taj strah nije bio bez osnove, jer se to 1918. dogodilo i
značilo je kraj Austro-Ugarske. Da je srpska država postojala i pre Nemanjića, danas više nije ni najmanje sporno, ako je ikada i bilo, bez obzira što su prednemanjićke dinastije nasilno brisane iz istorije.
Dokaz brisanja je i pečat kneza Strojimira, pripadnika dinastije Vlastimirovića iz 9. veka. Pečat se 2006. odjednom pojavio na aukciji u Nemačkoj. Bio u privatnoj kolekciji i pravo je pitanje odakle nekom Nemcu srpski pečat i kolike još tragove naše istorije skrivaju privatne kolekcije po svetu?!
Miloš Milojević, srpski istoričar iz 19. veka, za kojeg kažu da je izmišljao, piše da je Srbima u prvoj polovini 10. veka vladala kraljica. Pre nekoliko godina otkriveni su delovi natpisa iz zidova nekadašnje džamije, a danas crkve sv. Vida u Klisu, kod Splita.
Na njima se pominje kraljica Domaslava, a natpis je datiran u prvu polovinu 10. veka. Ako je Milojević izmišljao, kako to da je arheologija 140 godina kasnije potvrdila njegove izmišljotine? I kako to da sveznajuća bečko-berlinska škola nije znala za tu kraljicu?
Andrija Kačić Miošić, franjevački sveštenik iz Makarske, 1756. godine objavio je “Razgovor ugodni naroda slovinskog”, jedno od najvrednijih i najčitaniji dela južnoslavenske književnosti svih vremena. Tu piše o tridesetak prednemanjićkih kraljeva i vladara, koji su svoju državu osnovali sredinom 5. veka.
Kačić Miošić pominje kralja Bodina i njegovog oca,kralja Mihaila iz dinastije Vojislavljevića koja je Srbijom vladala u 11. veku, dakle, puno pre rođenja Stefana Nemanje. Bodinov pečat sa likom svetog Teodora pronađen je u Arheološkom muzeju u Istanbulu 2008. godine, a portret kralja Mihaila nalazi se u crkvi svetog Mihajla u Stonu pored Dubrovnika. Ne bi me čudilo da se u narednim godinama otkriju i artefakti sa nazivima Svevladovića i Drvanovića.
Govori Srbija: U Srbiji je završeno prikazivanje prve sezone igrane serije o srpskoj vladarskoj lozi Nemanjića. Serija je naišla na brojne osude od strane publike zbog uličnog žargona, neadekvatnih lokacija za snimanje važnih kadrova, pogrešne istorijske interpretacije i drugih spornih detalja, ali ono što je najviše uzdrmalo javnost je scena
koja prikazuje ceremoniju krunisanja Stefana Prvovenčanog i momenat u kojem papski kardinal izlazi iz pravoslavnog oltara i stavlja Stefanu krunu na glavu. Razjasnite nam tu večitu dilemu u srpskoj nacionalnoj istoriji da li su Nemanjići dobili kraljevsku krunu od pape?!
Dr Goran Šarić: Carstvo Nemanjića nije nastalo ni od kakvih papinih laskanja i kruna, nego u borbi i krvi. Vatikan nikad Srbima nije slao krune, nego krstaše i inkviziciju. Da je bilo do pape, Srbije ne bi bilo. Tu priču o papi koji Stefanu Prvovenčanom šalje krunu forsira provatikanska struja unutar Pravoslavne crkve i istoričari koji su o istoriji učili iz udžbenika naših neprijatelja.
